Bozcaadanin deniz manzarali bir sokaginda,bardaktan bosanircasina yagan yagmurla sevisen vucudum bitkin dusmustu artik... Dinlendirici ve ayni zamanda isyankar bir sarkiyla(yalnizlik kutsaldir) yaktigim sigaram,yari islak yari kuru eslik ediyordu benligime... Hep bir arayis icinde olan kalbim uyuyakalmisti yorgunluktan... Seni bulmak zor ne de olsa... Haki yesili parkam elinden geldigince koruyordu beni yagmur ve ruzgardan...Muzik o kadar asil ki dinledigi zaman anarsist yumruklarin arasinda buluyor kendini insan...
Bu gece cok derinlerdeyim... Merhaba Bozcaada... Merhaba ozledigim insan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder